مرتضی ملکی مین باش رزگاه

مقاله پیوست به یکی از مباحث مهم در روش تحقیق پدیدار شناسی به نام براکتینگ می پردازد. در ادبیات، واژهایی مانند آپوخه و کاهش پدیدارشناختی نیز به جای این واژه به کار برده شده است. این مقاله ارزشمند توسط Lee Tufford و Peter Newman در نشریه Qualitative Social Work به رشته تحریر درآمده است. در ادامه ترجمه چکیده مقاله به همرا اصل مقاله در پیوست برای استفاده دانشجویان تحصیلات تکیملی ارائه شده است.

چکیده

براکتینگ (Bracketing) روشی در تحقیقات کیفی است که برای کاهش تاثیرات زیان آور تعصبات (ذهنی) که می تواند تاثیر منفی بر فرایند تحقیق بگذارد به کار می رود. اما درک درستی از فرایندهای براکتینگ وجود ندارد، که بخشی از آن می تواند به دلیل دور شدن آن از خاستگاه خود، یعنی پدیدارشناسی باشد. مقاله پیش رو ریشه های تاریخی و فلسفی برکتینگ را به بحث می گذارد و کشمکشهایی را که از زمان ظهور آن در تعریف آن، اینکه چه کسی آن را انجام می دهد، از چه روشهایی در انجام آن استفاده می شود، و چه زمانی در فرایند تحقیق از آن استفاده می شود را تجزیه و تحلیل می نماید. در نهایت، به منظور بهبود مباحث و کاربردهای پیرامون براکتیگ، مدل مفهومی را نیز پیشنهاد نموده ایم.

کلمات کلیدی:

1. براکتینگ
2. پدیدارشناسی
3. تعصبات
4. پیش فرضها
5. روشهای کیفی